Środa Popielcowa
Środa Popielcowa przypomina nam o tym, że z prochu powstaliśmy i w proch się obrócimy. Życie ziemskie to tylko chwilka… Czas postu, to czas zadumy nad własnym życiem, przemijaniem, czas oczyszczenia z wszelkich nienawiści i przemiany w lepszego człowieka – to czas nawrócenia do Stwórcy
Ewangelia Mt 6,1-6.16-18
Jezus powiedział do swoich uczniów: Strzeżcie się, żebyście uczynków pobożnych nie wykonywali przed ludźmi po to, aby was widzieli; inaczej nie będziecie mieli nagrody u Ojca waszego, który jest w niebie. Kiedy więc dajesz jałmużnę, nie trąb przed sobą, jak obłudnicy czynią w synagogach i na ulicach, aby ich ludzie chwalili. Zaprawdę, powiadam wam: ci otrzymali już swoją nagrodę. Kiedy zaś ty dajesz jałmużnę, niech nie wie lewa twoja ręka, co czyni prawa, aby twoja jałmużna pozostała w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Gdy się modlicie, nie bądźcie jak obłudnicy. Oni lubią w synagogach i na rogach ulic wystawać i modlić się, żeby się ludziom pokazać. Zaprawdę, powiadam wam: otrzymali już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie. Kiedy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Przybierają oni wygląd ponury, aby pokazać ludziom, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam: już odebrali swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie ludziom pokazać, że pościsz, ale Ojcu twemu, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie.
W czasie Wielkiego Postu trzeba nam usłyszeć oświadczenie Chrystusa: „Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (Mt 25,40). Przed chwilą więc Jezus mówił mi o dyskretnej jałmużnie, o delikatnej pomocy moim bliźnim. A będzie nią mój czas, moja obecność, moje podzielenie się pieniądzem, ale także doświadczeniem i wiedzą, moją wiarą i zaufaniem, przeżywaniem Boga, moją radością. Będzie to praktyczne zatroskanie się o moja rodzinę, parafię, ojczyznę.
Dzisiejsza Ewangelia podpowiada mi jeszcze jeden środek na drodze nawracania się, przemiany, a jest nim post. To Bóg sam uświęca, daje mi udział w swoim życiu, ale szanując moją wolność, którą mnie obdarzył, potrzebuje niejako, abym usunął przeszkody, które rozstawiłem między sobą a Nim. Żeby mógł mnie przebóstwić, potrzeba mojej zgody, powierzenia Mu siebie. A jak mam Bogu pozwolić uświęcać siebie, powierzyć Mu siebie skoro jestem zniewolony, nie posiadam siebie. Rządzi mną zmysłowość, lenistwo, nienawiść, alkohol, narkotyki, papierosy, internet, telewizja, egoizm… I wiele innych bożków panuje nade mną, steruje mną. Trzeba mi je rozpoznać i podjąć starania, aby je przezwyciężyć. A więc zdecydowana odpowiedź na pytanie, co odgradza mnie od Jezusa, co odrzucić, co sobie nakazać, w czym się ćwiczyć.
Post, jałmużna i modlitwa są niejako współzależne od siebie. Post, który pozwala mi panować nad sobą, otwiera mnie na potrzeby braci, otwiera mnie równocześnie na Boga, prowadzi do słuchania Go, do modlitwy. Modlitwa zaś umacnia nasze siły duchowe, uzdalnia do wysiłku, oświeca umysł i serce, daje wytrwałość i napełnia pokojem i radością.
Z czego zrezygnuję w Wielkim Poście?
Zrezygnuj z narzekania – skoncentruj się na wdzięczności.
Zrezygnuj z pesymizmu – stawaj się optymistą.
Zrezygnuj z gorzkich sądów – myśl życzliwie.
Zrezygnuj z nadmiernej troski – zawierz Opatrzności Bożej.
Zrezygnuj ze zniechęcenia – bądź pełen nadziei.
Zrezygnuj z zawziętości – powróć do przebaczenia.
Zrezygnuj z nienawiści – odpłacaj dobrem za zło.
Zrezygnuj z negatywizmu – bądź pozytywny.
Zrezygnuj z gniewu – bądź cierpliwszy.
Zrezygnuj z małostkowości – stawaj się dojrzalszy.
Zrezygnuj ze smutku – raduj się pięknem, które jest wokół ciebie.
Zrezygnuj z zazdrości – módl się o ufność.
Zrezygnuj z obgadywania – kontroluj język.
Zrezygnuj z grzechu – wracaj do cnoty.
Zrezygnuj ze zrezygnowania – wytrwaj!!!
Ks. Adam Skwarczyński: Na czym ma polegać Wielki Post?
Są jednak ogromne tłumy katolików, którzy na takie określenia jak „okres pokuty” wcale nie reagują… Piją, palą, objadają się jak zwykle, z ich języka spada co chwila „mięso” albo nieczyste skojarzenia i kawały, oglądają jak zwykle seriale telewizyjne, słuchają godzinami „łupu-cupu” na cały regulator, ale… we własnych oczach są dobrzy, bo przecież… mówią pacierz, nie jedzą mięsa w piątki, a może nawet chodzą do kościoła!
NA CZYM MA POLEGAĆ WIELKI POST?
– Dla stroniących od sakramentów świętych – okazją do spowiedzi i Komunii świętej wielkanocnej, najczęściej w ramach rekolekcji parafialnych.
– Dla miłośników zabaw – okresem rezygnacji z nich.
– Dla bardziej gorliwych – uczestnictwem w nabożeństwach pasyjnych: w Gorzkich Żalach i Drodze Krzyżowej, jak też ofiarowaniem Bogu wyrzeczenia się alkoholu, papierosów, a może i jakichś dozwolonych przyjemności.
Są jednak ogromne tłumy katolików, którzy na takie określenia jak „okres pokuty” wcale nie reagują, a na inne: „okres przygotowania do Świąt Wielkanocy” – może i owszem, ale na pewno nie odnoszą go do sfery duchowej. Piją, palą, objadają się jak zwykle, z ich języka spada co chwila „mięso” albo nieczyste skojarzenia i kawały, oglądają jak zwykle seriale telewizyjne, słuchają godzinami „łupu-cupu” na cały regulator, ale… we własnych oczach są dobrzy, bo przecież… mówią pacierz, nie jedzą mięsa w piątki, a może nawet chodzą do kościoła! I to właśnie do tych „dobrych” kieruję pytanie: na czym, według was, polega Wielki Post…? Czym ten okres różni się od pozostałych dni w roku?
To pytanie powinni sobie zresztą zadać wszyscy, którzy w pierwszym tygodniu W. Postu nie podjęli żadnych postanowień i żyją tak, jak w okresie zwykłym w ciągu roku. Na pewno Pan Jezus od nich, jako od swoich uczniów, oczekuje czegoś więcej! Na miarę swoich możliwości niech podejmą się jakiejś praktyki dodatkowej, może w ramach wskazanych przez Jezusa trzech najważniejszych dobrych uczynków: postu (wyrzeczeń w sferze pięciu zmysłów), modlitwy i jałmużny (wsparcia biedniejszych od siebie – czy to w pobliżu, czy np. w krajach misyjnych). Możliwości jest o wiele więcej i każdy może wykazać się własną pomysłowością. Człowiek leniwy i ociężały ma okazję zdobyć się na jakieś wysiłki i ofiarowywać je Bogu, człowiek popędliwy, szybki i niedokładny – na chwile wyciszenia, uspokojenia, np. z różańcem w ręku. Wspaniałą praktyką dla zajętych nauką i pracą może być dotrzymywanie „na odległość” towarzystwa Jezusowi, zamkniętemu w ciemnościach tabernakulum i tęskniącemu za nimi. Myślę zwłaszcza o aktach strzelistych – coś w rodzaju „sms-ów” – oraz o modlitwie słowami znanych pieśni eucharystycznych, w myślach mówionych albo śpiewanych.
Cokolwiek postanowimy i wykonamy w tym okresie, będzie skrzętnie zapisane przez naszego Anioła w księdze życia wiecznego i pozostanie naszym skarbem na całą wieczność, wpływając na kształt naszego szczęścia w Niebie. Bóg Ojciec dostrzeże w nas choćby iskrę podobieństwa do swojego Syna Jedynego (który z miłości do nas wyrzekł się wszystkiego co ziemskie), a Duch Święty – zarzewie ukryte w popiele codzienności, które On będzie mógł chociaż trochę rozdmuchać w płomyk miłości.
Niech u wszystkich – absolutnie u wszystkich – serca zabiją mocniej w tym świętym czasie. Zabiją dla Boga i bliźniego. Niech też sobie uświadomią, że w Wielkim Poście są kuszeni przez demony bardziej niż w innych okresach. A ponieważ czas płynie tylko w jedną stronę i powtórzyć się nie da, niech tych 40 dni przybliży wszystkich do Bramy Nieba i niech na nie spłynie błogosławieństwo Boga Ojca i Syna + i Ducha Świętego, i pozostanie na zawsze.
ks. Adam Skwarczyński
Rozważania Drogi Krzyżowej podyktowane Alicji Lenczewskiej
23.6.1989, godz. 11.15 – Droga Krzyżowa
I Stacja: Sąd
Nie bój się sądu ludzkiego, ale Mojego sądu.
II Stacja: Krzyż
Weź krzyż, który ci dałem, w nim jest zbawienie twoje.
III Stacja: Pierwszy upadek
Upadniesz wielokrotnie, ale zawsze Ja będę z tobą, by cię podnieść.
IV Stacja: Matka
Moja Mama jest zawsze przy tobie, by cię pokrzepić.
V Stacja: Pomoc
Dam ci pomoc, gdy będziesz słabła.
VI Stacja: Miłosierdzie
I otrę twoją twarz z potu i łez – przez twego bliźniego to uczynię.
VII Stacja: Drugi upadek
Każdy następny upadek będzie bardziej bolesny, ale przecież dojść musisz tam, gdzie
zmartwychwstanie twoje.
VIII Stacja: Spotkanie
Nie myśl o sobie, myśl o innych.
IX Stacja: Trzeci upadek
Ostatni twój upadek człowieczy ujawni ci najgłębiej twoją słabość i moc Moją.
X Stacja: Ogołocenie
Oddaj wszystko, nie zwlekaj – abym już teraz mógł odziać cię we Mnie.
XI Stacja: Przybicie do krzyża
Pozwól na to, aby Miłość Moja trysnęła z twoich ran.
XII Stacja: Śmierć
I umrzyj dla siebie, abym żył w tobie dla wszystkich dzieci Moich.
XIII Stacja: Zdjęcie z krzyża
Mama Moja cię utuli i w Jej ramionach znajdziesz ukojenie.
XIV Stacja: Grób
Twój ziemski świat to pusty grób, z którego wyjdziesz do wieczności…
XV Stacja: Zmartwychwstanie
… by zmartwychwstać i radować się Mną na wieki.
Amen