Dzień 4 (3 grudnia)
Modlitwa za dzieci z dziecięcym porażeniem mózgowym
Mama po narodzinach Kasi musiała długo zostać z nią w szpitalu. W początkowych miesiącach taki miała „dom” – inkubator. Rodzicom dziewczynki było smutno, że nie mogą jej wziąć na ręce i przytulić. Ważyła bardzo mało, nie rozwijała się prawidłowo. Jej towarzyszką prócz rodziców została też niepełnosprawność-choroba o nazwie: mózgowe porażenie dziecięce. Gdy rówieśnicy dawno już zaczynali chodzić to Kasia nawet nie raczkowała. Ważnym dniem był ten, kiedy dziewczynka mając prawie 3 lata niepewnie stojąc przy meblach i trzymając się ich mocno zrobiła coś co mogło przypominać pierwsze niezgrabne kroki. Mówić też zaczęła dużo później od dzieci w jej wieku. Pierwsze lata życia to częste wyjazdy do lekarzy oraz intensywna rehabilitacja na wielu płaszczyznach (ruchowa, logopedyczna). Edukacja w szkole podstawowej rozpoczęta później, z powodu pobytu na turnusie rehabilitacyjnym. Dużo wymagających i męczących jak na 7-letnie dziecko ćwiczeń. Kolejne lata życia, następne szkoły, lecz ćwiczenia nadal potrzebne. Smutno było Kasi, gdy wiedziała, że rówieśnicy bawią się na dworze, a ona musiała długo siedzieć przy lekcjach, gdyż zaburzenia utrudniały normalne funkcjonowanie lub znów jechać do ośrodka na potrzebne zajęcia ruchowe. Dziewczyna ma aktualnie ponad 20 lat. Ta choroba zostanie z nią do końca, miała w swoim życiu kilka operacji. Nie może biegać, chodzi swoim tempem, wolno. Kasia próbuje jednak dziękować za to, że widzi, siedzi, chodzi, może mówić, nie jeździ na wózku. Dlaczego? Bo różne są typy schorzeń określanych jako mózgowe porażenie dziecięce (również takie jak przed chwilą wymienione). Ona wie, że są ludzie, którym ta niepełnosprawność jeszcze bardziej utrudnia codzienność niż jej. Mimo to dziewczyna, o której piszę tęskni za radością, nadzieją, za prawdziwym szczęściem, jakie mogłaby odkrywać pośród życiowych przeciwności. Każdy chce być kimś ważnym. Nawet, gdy jego rzeczywistość to życie z niepełnosprawnością.
************
Modlitwa Adwentowa za dzieci
Boże Ojcze, Tato wszystkich ludzi, Ty który stworzyłeś każdego człowieka na swój obraz i podobieństwo, prosimy Cię przez Twojego Syna Jezusa Chrystusa o łaskę zdrowia dla wszystkich dzieci, w intencji których dziś szczególnie do Ciebie przychodzimy. Ześlij na nie i na ich bliskich Ducha Świętego, ześlij Swoje błogosławieństwo, otocz ich opieką i obdarz wszystkimi potrzebnymi łaskami.
Prosimy Cię dopomóż również, by wszyscy rodzice, którzy zmagają się w sumieniu z odrzuceniem swojego dziecka z powodu jego choroby lub niepełnosprawności, odkryli w sobie siły i wiarę do przyjęcia tego dziecka i obdarzenia go prawdziwą Miłością.
Najświętsza Maryjo Dziewico, Matko Chrystusa i nasza Matko, pomóż i nam modlącym się w tych intencjach, odważnie głosić niepodważalność życia ludzkiego. Pomóż świadczyć o tym wśród osób, które odrzucają dar życia ludzkiego, zdrowego, jak i naznaczonego chorobą czy niepełnosprawnością. Amen.
Za: https://duchowaadopcjadziecka.wordpress.com/
Odmawiamy jedną dziesiątkę różańca.
Filed under: Wydarzenia Tagged: Duchowa adopcja dziecka, Modlitwa Adwentowa
